بسم الله الرحمن الرحیم

الهی سینه های پر کینه این روزها چه غوغاها بپا کرده ، چه قلب هائی که از تیغ تیز این قلب های کینه جو به نفس نفس افتاده و چاره ای نیست جز تنها فقط دل را به تو دادن.

الهی ظاهرش از عشق تو می گوید و اما درونش کینه ها دارد ز هر کس چون به نفس او نگوید وه چه بالائی چه زیبائی.

الهی سرزمین قلب ما دیگر تحمل را ز کف داده ، پناهش ده که جز عشق تو و راه تو جانش را نبازد.

الهی جنگل سرسبز دوستی ها ز نیش آتشین کینه ها می سوزد و دودی شده.

الهی چه دل های عاشق بر علی مرتضی مردند و حالا عاشق خود گشته اند؟

الهی چرا آن یوسف زهرا شده تنها و چشمانش براه تا ما ز ره آئیم و اما ما اسیر نفس پرمدعای خود شدیم حالا؟

الهی به داد ما برس...