بسم الله الرحمن الرحیم

الهی زمین را سیاهی گرفت ز بس دیده ها را غم تن گرفت

الهی چه بسیار رخ که خاک آلوده است ، به دام هوی های نفس خسته است

الهی چه اندک شده قلب پاک ، چه بسیار سینه غرق خاک

الهی به باران لطفت بشوی روی بد، مران از در خانه ات مرد بد

الهی ز غیبت برون آر دست خود ، که عالم همه تشنه است از اُحد

الهی رخ مردم خسته بین، ز ظلم وحوش خورده اند بر زمین

الهی به آن عصمت کربلا، رسان صاحب کار این خسته ها